De betrokkenheid en tevredenheid van onze medewerkers moet centraal staan

Even voorstellen

Ave Burink (31 jaar en links op de foto) is twee jaar werkzaam bij Partou als pedagogisch medewerker op een bso-groep in Zwolle en valt daarnaast ook regelmatig in op het kinderdagverblijf. Hij woont in Zwolle en houdt van wandelen, hardlopen en muziek. Ook gaat hij graag naar het theater om ‘even in een andere wereld te stappen’. Leuk feitje: Ave groeide grotendeels op in Friesland en spreekt daardoor een klein beetje Fries. Hij heeft vijf jaar een relatie met Sebastiaan. Samantha Keijser (42 jaar en in het midden op de foto) verhuisde een aantal jaar geleden van Rotterdam naar Markelo voor meer rust en ruimte. Nu woont ze aan het bos, samen met man Rick en drie kinderen: Finn (12), Tess (9) en Jill (6). Het is een gezellige (beesten)boel thuis, want er lopen ook nog honden, kippen, katten én paarden rond. Samantha is vier jaar in dienst bij Partou als locatiemanager en geeft leiding aan drie teams in Zwolle en Lemelerveld. In haar vrije tijd is ze het liefst buiten in haar kloffie, ‘besmeurd met kippen- en paardenpoep’.

Lisette Bar (45 jaar en rechts op de foto) werkt 2,5 jaar bij Partou op het servicekantoor in Vianen. In haar rol als programmamanager bij HR houdt ze zich vooral bezig met het onderwerp werkgeluk. Alle initiatieven die binnen Partou worden genomen, probeert zij aan elkaar te verbinden. Lisette woont samen met vriend Gerard-Jan en drie kinderen Jitze (13), Wyke (10) en Fenne (8) in Utrecht. Deze sportieve dame doet aan hockey, kickboksen én yoga. Daarnaast is haar Guilty Pleasures-koor een ‘heerlijke uitlaatklep’.

Werkdruk

Lisette: De afgelopen jaren werd wel duidelijk dat de werkdruk hoog is in de kinderopvang en er veel uitdagingen zijn. Eén van de pijlers van Partou is dan ook het vergroten van werkgeluk. Ik vind dat heel mooi. Vanuit mijn functie binnen het servicekantoor probeer ik alle initiatieven die daaraan bijdragen aan elkaar te verbinden. Ave: Je loopt je op het kinderdagverblijf soms de benen onder je lijf vandaan. Dat is heftig, dan ben je aan het einde van de dag gewoon kapot. De lijst met taken en dingen waar je rekening mee moet houden is ellenlang. Dat doe je niet zomaar even.

Lisette: In jouw rol sta je natuurlijk altijd áán. Hoe zorg je er dan voor dat je op tijd even gas terugneemt en ontspant? De tevredenheid en betrokkenheid van onze medewerkers moet centraal staan vind ik. Wat is voor hen belangrijk? En hoe kan iedereen zijn of haar talenten goed inzetten en voldoening uit het werk halen? Samantha: Als managers hebben we natuurlijk ook best wat druk ervaren, zeker in coronatijd. Ik heb me toen aangemeld voor de training Werkgeluk, uit jouw koker Lisette. Ik probeer nu al mijn collega locatiemanagers te stimuleren om ‘m ook te volgen, want ik heb echt een hele andere levensstijl ontwikkeld. Mijn instelling is nu: oké, komt er bloed uit? Nee? Dan heeft het even geen prioriteit. Ik heb ook geleerd dat je prima écht vrij kunt zijn op je vrije dag, zolang je maar goede achterwacht hebt geregeld.

En dat geeft zo veel meer rust.

Veiligheid

Lisette: Naast de centrale initiatieven, hebben de managers ook een grote rol. Uiteindelijk halen mensen veel geluk uit wat ze dagelijks doen, met wie ze samenwerken en de sfeer die er op hun werkplek heerst. Ave: Het is heel fijn als iemand je even belt of zomaar een appje stuurt om te vragen hoe het gaat. Wat heb je nodig, wat kunnen we voor je doen? Ik had dat nog niet eerder meegemaakt. Die persoonlijkheid is zo goed. Lisette: Op ons werk zijn we ook nog steeds dezelfde persoon als daarbuiten, dus je kunt dat niet zomaar loskoppelen. Het is belangrijk dat je het daar af en toe over hebt, zeker als er dingen spelen. Er zijn bijvoorbeeld genoeg collega’s die ook mantelzorger zijn of relatieproblemen hebben. Dat schakel je niet even uit zodra je werkdag begint. Ave: Er gebeurde vorig jaar iets heftigs in mijn familie, dat was echt een klap. Mijn team was heel lief; ze vroegen hoe het met me ging en ik kon er open met ze over praten als ik dat wilde. Hoe mooi is het als je zoiets kunt delen. Doordat we heel hecht zijn, durf ik te zeggen waar ik mee zit, ook op persoonlijk vlak. Ik voel me veilig genoeg om mezelf te zijn. Als je het hebt over werkgeluk, is veiligheid daar natuurlijk een groot onderdeel van. Samantha: Ik heb zelf ook een fijne manager, operationeel manager Kelly Arts, die echt aandacht voor me heeft. Ik kan haar niet vaak genoeg benoemen. Ik denk dat het heel belangrijk is om mensen om je heen te hebben binnen de organisatie die er voor jou zijn en zeggen dat je soms even rustig aan mag doen.

Discussies

Ave: We mogen ook altijd kritisch zijn, we kunnen ons ei kwijt bij elkaar. We adviseren elkaar en geven tips hoe je iets aan kunt pakken. Lisette: Heb je het gevoel dat er iets mee gedaan wordt, als je kritiek hebt? Ave: Zeker, het wordt niet onder het tapijt geveegd tot de bom een keer écht barst. Als we met ideeën komen, wordt er gelijk gekeken of het gerealiseerd kan worden. Samantha: Werkgeluk is ook niet altijd honderd procent zo blij als een ei zijn. Het mag af en toe even knallen. Als collega’s een discussie met mij aangaan, vind ik dat op dat moment misschien niet altijd even leuk, maar de dag erna geef ik wel aan dat ik het fijn vond dat diegene dat deed. Want je zet elkaar wel aan het denken. Je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar het is wel goed dat je je allebei dusdanig vertrouwd voelt, dat je dat moeilijke gesprek durft te voeren.

Opladen

Lisette: Het is ook goed om stil te staan bij wat je zelf nodig hebt voor je eigen werkgeluk. Dat is per persoon verschillend. Wanneer heb ik het naar mijn zin en wat kan ik daar zelf voor doen? Voor jezelf zorgen is belangrijk. Wat maakt dat jij weer oplaadt? Samantha: Ik word echt heel blij van m’n paarden. Wanneer ze naar me toe komen lopen zodra ze me zien, dat is zo mooi. Het is ook heerlijk om een bosritje te maken. Lol met je knol, haha! Ave: Ik hou van muziek en vooral theater. Dat vind ik echt fantastisch; lekker zitten en genieten. Wandelen vind ik ook fijn. Een tijd geleden heb ik op Vlieland een hele tijd op het strand op een paal gezeten, met m’n ogen dicht, luisterend naar de wind en de zee. Daar werd ik heel rustig van. Lisette: Voor mij is zingen echt een ontlading, maar ook de combinatie van heftigere sporten als kickboksen en hockey met yoga. Dan kan ik echt ‘uit m’n hoofd’ komen.

Lisette: En hoe zit dat in jullie werk? Waar haal je voldoening uit? Ave: Ik word eigenlijk altijd blij van kinderen. Als de kleintjes met hun handjes tegen het raam gaan staan als ik langs loop, of wanneer we samen gekke bekken trekken. Als ik met de oudere kinderen ga voetballen. Of als het me lukt om een baby’tje dat niet wil slapen rustig te krijgen, door ‘m lekker op schoot te nemen en te knuffelen. Het is ook geweldig als je er getuige van mag zijn dat een kindje voor het eerst loopt. Dat is zó mooi! Daar krijg ik echt een brok van in mijn keel. Lisette: Dat is ook één van de dingen waar ik heel veel energie uit haal: om mensen én de organisatie als geheel zich te zien ontwikkelen. Ik ben dan wel niet dagelijks met de kinderen bezig, maar op het moment dat ik jou aan de lijn heb Samantha, en hoor dat jij tijdens zo’n training dingen in jouw rugzak hebt gestopt die jou een betere manager maken ... Ja, dat vind ik dan weer erg leuk.

Verandering

Ave: Er ligt hier een stapel praatkaarten op tafel en één van de vragen is: wat zou je willen veranderen? Ik zou het zelf zo mooi vinden als er meer mannen op onze locatie zouden werken om mee te levelen. Ik ben nu de enige. Lisette: Hoe maak je het vak nou aantrekkelijker voor mannen hè? Dat is een lastige kwestie. Je hebt gelijk de associatie met zorgen, maar er zijn zo veel meer talenten die je moet inzetten als pm’er. Ave: Ik luisterde laatst naar een podcast over de kinderopvang en dacht: hoe mooi zou het zijn als we met een groep mannen van Partou bij elkaar zouden komen om hierover te praten. Om ervaringen uit te wisselen en te vertellen over het vak. Ik heb weleens gedacht om zelf campagne te gaan voeren om meer mannen in de kinderopvang te krijgen, haha! Lisette: Dus we mogen jou benaderen als boegbeeld? Ave: Tuurlijk! Samantha: Ik noem mijn teams altijd ‘de sterren van Partou’. Wij kunnen het wel heel leuk bedenken en faciliteren, maar jullie staan op die groep. Op het moment dat jij je werk niet goed doet, dan houdt het op. Ik hoop maar dat mijn collega’s regelmatig ervaren dat ik heel erg waardeer wat zij elke dag doen. Jullie zijn degenen om wie het draait. Ave (lachend): Eigenlijk wel hè?