Het verhaal van Gea Sikkenga

Twee jongens van de oudere groep zijn in gesprek, omdat een vader plotseling is opgenomen in het ziekenhuis. Wanneer wij opmerken hoe fijn het is dat dit besproken kan worden is het antwoord: “Wij zijn beste vrienden en kunnen alles met elkaar bespreken.”

Vader of moeder?

Bij de jongere groep wordt geknutseld en ondertussen over vaders en moeders gesproken. ”Woon je alleen bij je moeder?” en ”wat voor vader heb jij?”
Er wordt naar mij gekeken en ik zeg: soms woont je vader of moeder ergens anders. Er volgt een bevestigende knik en er wordt verder geknutseld.

Geluksketting

Een meisje heeft haar “geluksketting”om “dus ik heb heel veel geluk” zegt ze stralend. Ik wil ook wel zo’n ketting.

Blij met mijn baan 

’s Avonds zit ik met mijn mijn zeer vermoeide voeten (enkele weken geleden geopereerd) thuis en neem de dag nog eens door. Ik besef hoe dankbaar ik ben dat ik dit allemaal mee mag maken. Verschillende kinderen, verschillende verhalen.. En daar word ik , zonder geluksketting, “gelukkig” van.